|
Gero eta merkantilistagoa eta globalizatuagoa den mundu honetan, herrialde txikiek gero eta arazo gehiago dituzte, beren kultura-ekoizpenerako berezko gune lehiakorra bermatzeko. Kataluniako kasuan, merkatuaren tamaina txikiaz gain, kontuan izan behar da Espainiako esparruan txertatutako gutxiengo baten kultura dela; oro har, negatiboa izaten da hori, baina, batzuetan, baita positiboa ere. Komunikazio honetan, egungo kultura-industriaren oinarrizko ezaugarrietako batzuk aztertuko ditugu, bai eta horiek Kataluniako kulturaren arloan duten eragina ere: gero eta ekoizpen-kostu handiagoak eta kultura-ekoizpenaren arrisku handia; eskala-ekonomiak eta aglomerazioak; enpresa-pilaketa; digitalizazioaren eta bateratasun teknologikoaren eraginak; eta abar. Mendebaldeko beste herrialde txiki batzuek ere zailtasun berberak dituzte. Gure kasuan, Kataluniako kultura beste ingurune politiko, ekonomiko eta komunikatibo batean -hots, Espainiakoan- sartzen dela ere hartu behar dugu aintzat, eta sartzeko modu berezia duela. Esparru autonomikoari eta udal-autonomiari esker, sortzaileengandik eta tokiko herritarren beharretatik hurbilago dauden laguntza-sistemak garatu ahal izan dira; alabaina, errealitate horrek ez du beti beharrezko oihartzunik edo elkarrizketa-ahalmenik izaten, ez administrazio zentralaren politiken aldetik, ez administrazio zentralak dituen nazioarteko harremanen aldetik. Ekonomiaren arloari dagokionez, Kataluniako kultura-ekoizpena eta -kontsumoa merkatu globalean sartzeak (Espainiako merkatuan txertatuz) ñabardura ugari ditu. Argitalpen-industriarako, gaztelaniazko merkatua funtsezkoa da, enpresa-jarduera lehiakorra eta katalanezko argitalpen-sistema iraunkorra indartzeko. Arte eszenikoetarako edo telebistako ikus-entzunezko ekoizpenerako, Espainiako merkatua esportazio-eremu garrantzitsua da, baina ez da hain funtsezkoa. Aitzitik, beste eremu batzuetan, mendekotasun-egoera dago, argi eta garbi; izan ere, inportazio-bolumena handiagoa da, eta bertako sortzaileen ekoizpena tokiko errealitatetik urrun dauden genero eta edukien mendean dago. Azkenik, Kataluniako komunikazio-sistemaren autonomia ez da oso handia Espainiakoarekiko, ezta mendebaldeko munduan nagusi diren komunikabideen sistemarekiko ere; eta horrek bertako kultura-sortzaile eta -ekoizleek tokiko eskariaren atzeraelikadura bideratzeko aintzatespen-sistema txikiak soilik sortzen ditu. Hitzaldiak datu estatistikoak emango ditu, abiapuntuko egoerak eta horien bilakaera hobeto ulertzeko. Horrez gain, administrazio publikoak sektoreari emandako laguntza ere aztertuko du. Kataluniako kultura-errealitateko paradoxarik interesgarrienetako bat osatzen duten indarrak eta ahuleziak; hau da paradoxa hori: munduan aintzatespen mailarik handieneko kultura-metropolietako bat dago Katalunian, baina bertako kultura, zenbait alderditan, minorizatua da, eta zailtasunak ditu gero eta mundu globalagoan irautek |