'Adult Safeguarding: Roles and Competencies for Health Care Staff' txostena, Royal College of Nursing-ek argitaratua, osasun-langileek kalteak, abusua edo zabarkeria jasateko arriskuan dauden helduak babesteko behar dituzten gaitasunak deskribatzen dituen gida eguneratua da. Dokumentuak azpimarratzen du beharrezkoa dela egoera ahuletan dauden pazienteei arreta pertsonalizatua ematea, kasu bakoitzarekiko sentikorra izatea eta pertsona horien segurtasunari lehentasuna ematea.

Tratu edo esku-hartze hori egokia, errespetuzkoa eta koordinatua izan dadin, txostenak funtsezko sei printzipio ditu:

• Ahalduntzea: zerbitzuaren pertsonalizazioa eta erabakiak pazienteak gidatuko dituela bermatzea.
• Prebentzioa: kaltearen aurreikuspena lehenestearen garrantzia, abusu bati buruzko informazio argi eta errazaren bidez.
• Proportzionaltasuna: erantzuna arriskuari egokitzen zaiola bermatzea, eta beharrezkoak ez diren esku-hartzeak saihestea.
• Babesa: behar handienak dituztenei laguntzea eta ordezkatzea, babes-prozesuan parte hartzen lagunduz.
• Lankidetza: tokiko irtenbideak, pazienteek parte hartzen duten komunitateen zerbitzuen bidez.
• Erantzukizuna: gardentasuna eta babesarekiko erantzukizuna, alde guztiek beren rolak eta erantzukizunak ezagutzen dituztela ziurtatuz.

Prestakuntza eta gaitasunak

Era berean, dokumentuak bost mailatan banatutako prestakuntza-esparrua txertatzen du, pazienteekin gutxieneko harremana duten langileetatik hasi eta politikak diseinatzeko eta babes-prozesuak gainbegiratzeko ardura duten profesionaletaraino. Maila bakoitzak helburu argiak ditu ezagutzan, trebetasunetan eta portaeretan, erakundeen arteko lankidetza eta etengabeko garapena sustatuz. Maila horiek honako hauek dira:

• Osasun-langile guztientzako oinarrizko ezagutzak: osasun-inguruneetan lan egiten duten langile guztiei zuzenduta dago, baita administrazio-arloei, garbiketari, mantentze-lanei, harrerari eta abarri buruzkoak ere. Helburua abusu, kalte edo zabarkeriaren oinarrizko zantzuak aitortzea da, eta susmo hori izanez gero, erreakzionatzen eta informazioa ematen jakitea.
• Pazienteekin eta familiekin harreman erregularra duten langileak: pazienteekin (erizainak, erizaintzako laguntzaileak, fisioterapeutak...) maiz harremanetan dauden osasun-profesionalentzat. Helburu nagusiak hauek dira: abusuen eta arduragabekerien zeinu espezifikoagoak identifikatzea, zerbitzu espezializatuetara nola bideratu jakitea, kasuak dokumentatzea eta historia klinikoetan babestea, eta aplika daitekeen lege-esparrua eta erakundeen arteko lankidetza ulertzea.
• Arriskuan dauden helduekin zuzenean lan egiten duten langileak: zaurgarritasun-egoeran dauden helduak ebaluatzeko, planifikatzeko eta zaintzeko arduradunei zuzenduta, hala nola medikuei, erizain espezialistei, osasun-arloko gizarte-langileei eta terapeuta okupazionalei. Hauek dira helburuak: arrisku-ebaluazioak zuzentzea eta babes-planetan laguntzea, abusu-kasuen ikerketetan parte hartzea, erakundeen arteko sareetan laguntzea eta arrisku-pazienteei laguntza emozionala eta asistentziala ematea.
• Helduak babesten espezializatutako rolak dituzten profesionalak: helduak babesten adituak diren profesionalei zuzenduta daude. Kasu honetan, helburuak honako hauek dira: osasun-erakundeetan helduak babesteko taldeen buru izatea, babes-politikak eta -protokoloak diseinatzea eta ezartzea, barne-auditoriak eta prestakuntza-programak koordinatzea eta abusu-kasu konplexuetan erreferentzia gisa jardutea.
• Babesteko erantzukizun estrategikoa duten profesionalak: eskualdeko edo nazioko babes-politikak garatzeko aginpidea duten profesionalentzat, osasun publikoko zuzendarientzat, osasun-zerbitzuetako arduradunentzat eta aholkulari espezializatuentzat. Helburuak estrategiak diseinatzea, gobernuei eta erakunde arautzaileei aholkuak ematea eta babes-politiken ezarpena gainbegiratzea dira.

Abusu motak

Txostenak abusu mota desberdinetan ere sakontzen du, hala nola fisikoa, psikologikoa, ekonomikoa, antolamendu-abusua eta esklabotza modernoa, eta horiek garaiz identifikatzeak esku-hartze eraginkorra izateko duen garrantzia azpimarratzen du. Gainera, abusu horiek hainbat modutan ager daitezke; aurrez aurre ez ezik, baliabide digitalen edo telefonikoen bidez ere. Horregatik, beharrezkoa da osasun-profesionalek ikuspegi integrala eta sentikorra garatzea, hainbat testuingurutan abusu-zantzuak detektatzeko.

Erantzukizun kolektiboa

Azkenik, dokumentuan azpimarratzen da osasun- eta gizarte-sektoreko profesional guztien erantzukizun partekatuaren garrantzia, eta bi sektoreen arteko koordinazioa funtsezko zutabea da pertsona zaurgarrien aurkako edozein abusu-kasuri aurre egiteko. Era berean, txostenean etengabeko prestakuntzaren garrantzia nabarmentzen da, besteak beste, pazienteen babesaren erronka berriei heltzeko.

Informazio gehiago nahi izanez gero, Royal College of Nursing-ek argitaratutako "Helduen babesa: osasun-langileen funtzioak eta eskumenak" ("Adult Safeguarding: Roles and Competencies for Health Care Staff, 2024") argitalpen osora jo.