Ingurumena

1. – Lege honen arabera titulartasuna zein pertsona juridikori dagokion, hark erabakiko du jarauntsiak, legatuak eta dohaintzak onartzea. Aurretiaz Gobernu Kontseiluaren baimena beharko da, hala ere, kasu hauetan: zamak edo kargak, guztira, ondasunaren edo eskubidearen tasazio-prezioaren ehuneko hogeita bost baino handiagoak badira, eskuratzeak baldintza edo erabilera-konpromiso bereziren bat badakar berarekin eta baldintza edo erabilera horrek gastuaren bat badakar, edo ondasunak enpresa-ondarearen barnekoak baldin badira.

2. – Titulartasuna Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrari baldin badagokio, ondareari buruzko eskumenak dituen sailari dagokio onartze hori, lege honetan zehazturik dauden organismo edo erakundeetako onuraduna edozein dela ere. Nolanahi ere, ondasun edo eskubidearen atxikipena edo, hala dagokionean, haren etekin ekonomikoaren kalkulua egiterakoan, kontuan hartu ahal izango da beti eskualdatzailearen borondatea. Hona hemen eskumen horretarako salbuespenak:

   1. Ondasunak euskal kultura-ondarearen barnekoak baldin badira. Halakoetan, paragrafo honetan zehazturik dagoen eskumena kulturako eskumenak dituen sailari dagokio.

   2. Zuzenean ikastetxeetan erabiltzeko diren ondasun higigarri gorpuzdunak inter vivos eskualdatzea baldin bada kontua, eta ez baldin badute hiru mila euro baino gehiago balio. Gehiago balio dutenean, hezkuntzako eskumenak dituen saila izango da arduraduna.

   3. Doako erabilera-baimenak eta behin-behineko eta doako erabilera-lagapenak lortzea, berriz, haien beharra duen sail edo erakundearen ardura da.

3. – Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorraz besteko erakunde bati baldin badagokio titulartasuna, haren arauetan jarriko du zein organok daukan doako xedapenak onartzeko eskumena, eta halakorik zehazten ez bada, haren legezko ordezkaritza duenak izango du eskumena.

4. – Onarpena egiteko eskumena duen organoak uste badu halako ondasun batek, euskal kultura-ondarearen barnekoa ez izanagatik ere, balitekeela artearen edo kulturaren aldetik balio nabarmena izatea, onartu edo ez erabaki baino lehen, kulturako eskumenak dituen sailari galdetuko dio interes hori zenbaterainokoa den. Erantzuna ez da loteslea izango.

5. – Ondasun edo eskubideen titulartasuna, lege honetako 6. artikulua aplikatuta, batetik, Administrazio orokorrak, eta, bestetik, 1. artikuluan zehazturiko erakundeetako batek edo batzuek, beren artean banatu behar badute, eta ondasun edo eskubide horiek erakundeen artean batera onartu behar badira, ondare-arloan eskudun den sailak eman behar du baterako onarpena, betiere titulartasuna hartzekoak diren erakundeen izenean. Ondasun jakin horien titulartasuna edukiko duen Administrazio orokorraz besteko erakundeak, berriz, onarpenarekin ados dagoela adierazi beharko du berariaz, aurretiaz, egokituko zaizkion ondasun jakin horien dagokienez.

6. – Erakunde publikoen arteko eskualdaketa bidez gertatzen diren eskuraketetan, berriz, halakoetan aplikatu beharreko arauak bete beharko dira.

7. – Usukapio bidezko eta kostu gabeko beste bide batzuetatik egiten diren eskuratzeetan, Kode Zibila edo kasuan kasu aplikatu beharreko legeak bete beharko dira, eta kapitulu honetan zehazturik datozen arauak ere aplikatzekoak izango dira, izatez eta araubidez egokiak baldin badira.

8. – Jarauntsiei, legatuei edo dohaintzei uko egitea haiek onartzea dagozkien organoen eskumena izango da. Halakoei uko egin ahal izateko, ezinbestekoa izango da Gobernu Kontseiluak aurretiaz baimena ematea -salbu eta aurreko 2. paragrafoko b) idatz-zatian jasotako balizkoan, edo hiru mila euro baino gutxiago balio duten ondasun higigarri gorpuzdunen eskualdaketa orotan- eta uko egitearen arrazoiak espedientean justifikatzea.

1. – Berekin gasturik baldin badakarte edo kostu bidezko baldintza edo jardun-moduren bat baldin badakarte loturik, halako ondasunak edo eskubideak onartzeko, kargaren balioak ezingo du eskuratzen den horren balioa baino handiagoa izan. Kargak ondasunaren balioa baino handiagoak baldin badira, interes publikoko arrazoiek bultzatuta baino ezingo dira halako ondasunak onartu, eta doako xedapen hori onartzeko eskumena duen organoak iritzi beharko dio hala den edo ez.

2. – Behin betiko helburu jakin baterako loturik egoteko baldintzapean edo modalitatepean eskuratzen baldin badira ondasunak edo eskubideak, helburu horretarako hogeita hamar urtez erabili eta gero baldintza edo modalitate hori beteta eta iraungita dagoela ulertu beharko da, baita gero, interes publikoko arrazoi sortu berriek aginduta, horrela loturik egoteari uzten badio ere.

3. – Jarauntsiak inbentario-onuraren arabera onartzen direla ulertu beharko da beti.

1. – Eskumenei eta prozedurei buruz erabakita dauden arauak betez, lege honetako 1. artikuluan zehazturiko erakundeek antolamendu juridikoan jasota dauden moduetako edozein erabiliz eskura ditzakete eskubideak eta ondasunak.

2. – Lege honetan eta lege hau garatzeko arauetan aurreikusi gabeko kasuetan, Euskal Autonomia Erkidegoak sorturiko arauak bete beharko dira kostu bidezko eskuraketetan, eta, halako araurik ez badago, Estatuko ondarean halakoetarako agintzen duten xedapenak.

1. – Lege honetako 6. artikuluaren arabera titulartasuna zein pertsona juridikori dagokion, hark erabakiko du ondasunak eta eskubideak kostu bidez eskuratzea edo errentan jartzea.

2. – Titulartasuna Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrena denean, ondareari buruzko eskumenak dituen sailari dagokio erabakia hartzea eta espedientea izapidetzea. Nolanahi ere, bete beharrekoa izango da desjabetze bidezko eskuraketarako xedaturikoa.

   Kasu batzuk ez daude aurreko zehaztapen horretan bildurik, eta, legez edo erregelamenduz bestelakorik agintzen ez bada, beharra duen sailarenak edo erakundearenak izango dira ardurak. Hauek dira kasuok:

   1. Standak edo lokalak errentan jartzea, sustapen-ekintzak burutzeko, informazioa zabaltzeko edo noizbehinkako beste jarduera batzuk egiteko, baldin eta errentamendua ez bada urtebete baino gehiagorako eta prezioa ez bada hogeita hamar mila euro baino gehiagokoa. Gehienezko denbora-tarte eta prezio horretan, luzapenak ere kontuan harturik daude.

   2. Ibilgailuak gordailuan uzteko errentamenduak.

   3. Legez hornigaitzat jotzen diren ondasun higigarriak eskuratzea.

3. – Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorraz besteko erakunde bati baldin badagokio titulartasuna, haren arauetan jarriko du zein organok daukan eskumena, eta halakorik zehazten ez bada, haren legezko ordezkaritza duenak izango du eskumena.

1. – Ondasun edo eskubideak eskuratu edo errentan hartu baino lehenago, espedientea izapidetu beharko da, eta espediente horri hauek guztiak erantsi behar zaizkio:

   1. Txosten bat, ondasuna edo eskubidea eskuratzea edo errentan hartzea beharrezkoa edo komenigarria dela azaltzeko, ondasun edo eskubide hori zertarako erabiltzeko asmoa dagoen azaltzeko eta zein esleipen-modu proposatzen den azaltzeko.

   2. Kreditua badagoela egiaztatzeko agiria, edo legezko ordezko agiria.

   3. Erabili eta jarri asmo diren prozedurari eta baldintzei buruzko txosten juridikoa.

   4. Oinarrien agiriaren edo agiri baliokide baten onarpena (kontratazio-organoak eginda) eta gastuaren onarpena (organo eskudunak eginda).

   5. Ondasunaren edo eskubidearen tasazioa, behar bezala onartuta eta dagokion merkatu-azterketa ere jasota.

2. – Kontratu txikietan, espedientea izapidetzeko, nahikoa izango da gastua onartzea eta dena delako kontratua edo titulua eranstea. Luzapenak eta guzti hogeita hamar mila euro baino gehiagokoa ez bada izapidetu daiteke hitzarmena kontratu txiki modura.

1. – Eskuraketa edo errentamendua egin baino lehenago, lehia-prozeduraren bat jarri behar da martxan, herri-administrazioen kontratuetarako arauetan jasota dauden esleipen-prozedura edo -moduetakoren bat, egin beharreko eragiketaren izaera eta ezaugarriei egokitua, erabiliz. Salbuespena egingo da kontratu txikietakoren bat denean edo zuzenean esleitzea erabakitzen denean. Zuzenean esleitzeko erabakia hartzeko, berriz, gorabehera hauetako bat egongo da tartean –espedientean egiaztatu beharko da–:

   1. Eskuraketa urgentea izatea, ustekabeko bat gertatzearen ondorioz.

   2. Bete beharreko premiaren berezitasuna.

   3. Merkatu-baldintzak.

   4. Ondasuna bereziki egokia izatea.

   5. Saltzailea edo errentatzailea beste herri-administrazio bat izatea, edo, oro har, sektore publikoko eta zuzenbide publikoko edo pribatuko edozein pertsona juridiko izatea. Hara zer izango den, halakoetarako, sektore publikoko zuzenbide pribatuko pertsona juridikoa: merkataritza-sozietateak, baldin eta kapitalean, zatirik handienean, herri-administrazio baten edo batzuen edo -zuzenbide publikoko pertsona juridikoen zuzeneko edo zeharkako partaidetzak badituzte, eta sektore publikoko fundazioak.

   6. Arinago deklaratuta egotea esleitu gabe utzi dela eskuraketarako edo errentamendurako aurretiaz sustaturiko lehia-prozedura.

   7. Jabekidetza-kasuetan, jabekide bati ondasun bateko kuota bat eskuratzea.

   8. Lehentasunez eskuratzeko eskubidea erabiliz egindako eskuraketa edo errentamendua.

2. – Jabetza zuzenean a) eta f) bitarteko idatz-zatietan jasota dauden gorabehera horietakoren batean oinarriturik eskuratzeko, aurretiaz, Gobernu Kontseiluaren baimena beharko da, ondareari buruzko eskumenak dituen sailburuak eta interesa duen saileko buruak edo erakundeko legezko ordezkariak, biek batera, proposatuta.

3. – Zuzeneko eskuraketa edo errentamenduetan, ahal bada, gutxienez hiru eskaintza eskatu behar dira, esleipenduna aukeratu baino lehenago.

4. – Lehia-prozeduretan, deialdiaren iragarkia Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkarian argitaratu beharko da. Herri-administrazioen kontrataziorako arauetan prozedura irekietarako zehazturik dagoen epe orokorra utzi beharko da, gutxienez, deialdia argitaratu eta esleipena egiten den bitartean, non eta epeak laburtzeko legez aurreikusitako gorabehera ez dagoen tartean.

5. – Artikulu honetan zehazturik dauden kontratuetan, kontratatzeko gaitasuna duten pertsona guztiek esku har dezakete eta izan daitezke kontratistak. Kode Zibilean kontratu-mota orotarako gaitasun orokorraz eta, zehazki, kasuan kasuko den delako kontratu-motaz arauturik dagoena izan behar da kontuan gaitasun hori nork duen jakiteko.

6. – Lehiaketan, lehiatzaile bakoitzak ezingo du proposamen bat baino gehiago aurkeztu. Gutunazal itxian egin beharko du, eta oinarrien agirian jasotako ereduan zehazturik dagoen bezala; proposamenak beste gutunazal batean egon behar du, ez lehiatzailearen gaitasun juridikoa eta jarduteko gaitasuna egiaztatzeko eta, beharrezkoa bada, haren ordezkaritza egiaztatzeko agiriekin batera, ez eta kontratuaren xedea dela-eta oinarrien agirian zehazturik dauden gainerako agiriekin ere.

7. – Kontratazio-organoak baliteke kontratazio-mahai bat izatea, lagungarri. Zuzeneko kontratazioan, aukerakoa izango da, eta lehia-prozeduretan, berriz, nahitaezkoa.

Eskuraketen prezioaren ordainketa, aldeak ados jartzen baldin badira, zatitu ahal izango da aurrekontu-ekitaldi batean baino gehiagotan ordaintzeko, Euskadiko Diru Egitamuen Jaurbideei buruzko Legeak konpromiso-kredituentzat jasotzen dituen aurreikuspenei jarraituz.

1. – Baldintzaz edo modalitatez, helburu jakin baterako betiko loturik dauden eskuraketetan, lege honetako 39. artikuluko 2. paragrafoan xedaturik dagoena bete beharko da.

2. – Ondasunik edo eskubiderik kostu bidez eskuratu behar bada, eskuratzeko helburuarekin bateragarria ez den zama edo karga orotatik aske eskuratuko da.

1. – Ondasunen eta eskubideen eskuraketarako edo errentamendurako negozio juridikoetan, alderdiek, ondasun eta eskubide horiek direla-eta, edo erakunde kontratatzailearen ondare barruko beste batzuk direla-eta, beste prestazio erantsi batzuk egiteko aukera ere izango dute, baldin eta behar bezala bermaturik badago betebehar horiek bete egingo direla. Negozio konplexu horiek espediente bakar batean izapidetu behar dira, eta zati nagusia duten ondare-negozio juridikoari dagozkion arauen arabera gauzatu behar dira.

   Prestazio erantsi horiek herri-administrazioen kontratuei buruzko arauen peko kontratu baten xede baldin badira, kontratua gauzatzeko, lege horietan jasotako gaitasun-, publizitate) eta lehia-betekizunak ere errespetatu beharko dira.

2. – Ondasunak edo eskubideak eskuratzeko eskubide bat administrazioaren alde osatzeko negozio juridikorik ere hitzartu daiteke. Direnak direlako ondasunak edo eskubideak eskuratzeko bete behar diren gaitasun- eta prozedura-arauak bete beharko dira halako kontratuetan, baina gastu-espedientea primari dagokion kopururako baino ez da izapidetuko, baldin eta halakorik zehaztu bada, aukera ematearren.

1. – Legez hornigai-kontratutzat hartzen diren ondasunak kostu bidez eskuratzeko, herri-administrazioen kontratuei buruzko arauetan halako kontratuetarako zehazturik dagoena bete beharko da.

2. – Jabetza gorpuzgabeen eskubideak herri-administrazioen kontratuei buruzko arauen peko kontratu bidez eskuratzekoak baldin badira, lege horietan xedaturik dagoena aplikatu beharko da. Eskubide horiek lankidetza-hitzarmenen bidez eskuratzeko, hitzarmen horietarako arau bereziak eta hitzarmenean bertan jasotakoa bete beharko da. Nolanahi ere, juridikoki hitzarmenaren bidea aukeratzen bada, horren arrazoiak emango dira, eta zehatz adieraziko dira Administrazioak eman beharko dituen prestazioak.

1. – Ondasunak nahitaez desjabetu behar direnean, desjabetze-prozesuaren barruan erabakiko da ondasun horien gaineko zamek edo kargek beren horretan dirauten edo ez.

2. – Euskal Autonomia Erkidegoak desjabetzeko duen ahala erabiltzea, eskumen hori lege-mailako arau bidez edo dekretu bidez eskuratua duten sailei dagokie, eta, halakorik ez badago, lurra kudeatzeko eskumena duenari.

   Kostu bidez eskuratzekoa den ondasun-motaren arabera eskumena duen sailak eskatu beharko du espedientea; non eta jabetza-kentzea ez den azpiegitura hidraulikoak egiteko obretarako, garraiobideetarako, portuetarako, telekomunikabideetarako edo baliabide naturalak babesteko. Halakoetarako, desjabetzearen helburuaren arabera eskumena duen sailak eskatuko du desjabetze-prozedura.

3. – Desjabetze-espedientea amaiturik, hala gertatu dela jasota gera dadin, eta beharrezkoa bada inskripzioa egiteko, espedientea osatzeko erabili diren agiriak eta jabetza zehazten duten agiriak ondareari buruzko eskumenak dituen sailera bidali behar dira.

4. – Jabetza Nahitaez Kentzeari buruzko 1954ko abenduaren 16ko Legeko 54. artikuluko 2. paragrafoan eta Lurraren Araubideari eta Balorazioei buruzko apirilaren 13ko 6/1998 Legeko 40. artikuluko 2. paragrafoan zehazturiko bidea eta baldintzak betez egiten bada, desjabetze bidez eskuraturiko ondasun edo eskubide bat jaregiteak edo haren xedea aldatzeak ez dakar itzultzeko eskatzeko eskubiderik.

5. – Itzultzeko eskubideak eskaintzea eta deklaratzea –halakorik egin baino lehenago ondasun horiek depuratu egin beharko dira, bai fisikoki bai juridikoki–, hala egitea egokia denean, desjabetze-xedearen arabera eskumena dagokion sailaren ardura izango da, baita gerora ondasun hori beste sail batera atxiki izan arren ere. Halakoetan, gerora ondasuna atxiki zaion sail edo erakunde horrek itzulketa deklaratzeko eskumena duenari itzultze-eskubidea sortzen duen gorabehera gertatu dela jakinarazi behar dio. Itzulketa-eskubidea aitortzeak dena delako ondasunaren edo eskubidea jaregitea dakar berarekin.

1. – Baliteke prozedura judizialek edo administrazio-prozedurek lege honetako 1. artikuluko erakundeen alde ondasunik edo eskubiderik esleitzea ekartzea. Halakoetan, administrazioaren ordezkariak esleipenduna izatekoa zen erakundeari jakinarazpen bat bidaliko dio, eta, bertan, esleitu beharreko ondasuna edo eskubidea deskribatuko du, behar bezain zehatz, eta berarekin dakartzan zamak eta edukitza norena den ere azaldu beharko dio. Esleipendun hori Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorra baldin bada, ondareari buruzko eskumenak dituen sailari bidali behar zaio jakinarazpen hori, eta haren ardura izango da beharrezkoa bada esleipen-eskaria egitea edo adostasun-adierazpena egitea.

2. – Administrazio-bidean esleituriko ondasunen edukitza hartu ahal izango da, eta horretarako, beharrezkoa bada, lege honetako II. tituluko V. kapituluko 5. atalean arauturik dagoen botatze-ahala erabili ahal izango da.

1. – Zorrak ordaintze aldera Euskal Autonomia Erkidegoko Ogasun Nagusiari administrazio-bidean ondasunik edo eskubiderik eman behar zaionean, Euskal Autonomia Erkidegoaren Finantzen azaroaren 8ko 8/1996 Legeko hirugarren xedapen gehigarrian zehazturik dagoena bete beharko da.

2. – Arau berezien peko eskuraketetan, arau horietan zehazturik dagoena bete beharko da.

1. – Titulu honetan xedaturik dagoenaren arabera, Euskadiko ondareko ondasunen lotzeak, jaregiteak, atxikitzeak edo desatxikitzeak eta herri-jabariko aldaketak, esanbidez, isilbidez edo inplizituki gertatzen dira.

2. – Lege honetako 6. artikuluaren arabera ondasunaren edo eskubidearen titularra den erakundeari dagokio, bere kasa edo sail edo erakunde interesdunaren eskariz, egin beharreko esanbidezko egintzak egiteko erabakia hartzea, eta Euskadiko Ondareko Ondasunen eta Eskubideen Inbentario Orokorrean jasotzeko agintzea edo, hala egin behar bada, eskatzea, esanbidez edo isilbidez nahiz inplizituki egin diren begiratu gabe. Ondasun edo eskubidearen titulartasuna Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrarena baldin bada, ondareari buruzko eskumenak dituen sailak erabiliko du eskumen hori.

3. – Lotze-, atxikitze edo aldaketa-eskarian, aurreikusitako helburua ere azaldu beharko da. Sail baten menpeko edo sail bati loturiko erakunderen batek egiten badu eskaria, eta eskaria Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrarentzat baldin bada, izapidetu baino lehenago, gainetik duten edo loturik dauden sail horren adostasuna beharko da.

4. – Ondasunak edo eskubideak dagoeneko ez badira hasierako helbururako beharrezkoak, jaregitea edo desatxikitzea eskatu beharko da.

5. – Titulu honetan aipaturik dauden jardunek, esanbidez eginikoak badira, sail edo erakunde eskuratzaileak ondasunak edo eskubideak formalki eskuratzen dituenetik aurrera sortuko dituzte ondorioak. Ondasunak edo eskubideak formalki eskuratzeko, egin daiteke bai emate-akta bidez, bai edukitza eskuratzeko akta bidez. Lehenengo akta, ondasunak edo eskubideak jaso edo eman behar dituzten sailek edo erakundeek izendaturiko ordezkariek izenpetu beharko dute, eta bigarrena, berriz, ondareari buruzko eskumenak dituen sailak egin beharko du, bere kasa, nahitaezkoa baldin bada dena delako jardunean sail horrek ere esku hartzea.

1. – Ondasuna edo eskubidea lotzeak esan nahi du herri-jabariaren barnera bildu beharra dakarren erabilera orokor edo zerbitzu jakin baterako izango dela ondasun edo eskubide hori.

2. – Ondasuna edo eskubidea lotzeak ondasun edo eskubide hori herri-jabarira biltzea dakar.

3. – Ondasun lotuak lotu diren horretarako erabili behar dira.

1. – Ondasuna esanbidez lotzeko egintzan adierazita geratu beharko da, gutxienez, zein ondasun edo eskubide lotzen den, zertarako den, eta herri-jabarira bilduta geratu dela.

2. – Isilbidez edo inplizituki eginiko lotze-egintzak Euskadiko Ondareko Ondasunen eta Eskubideen Inbentario Orokorrean jasotzerakoan, gutxienez, zein ondasun edo eskubide lotzen den adierazi beharko da, zertarako den, eta isilbidez edo inplizituki egindako lotze hori zein gertakarik edo jardunek eragin duen.

Hona hemen noiz gertatzen den isilbidezko lotzea edo lotze inplizitua:

1. Euskadiko ondareko ondasunak eta eskubideak, benetan, denen aurrean eta nabarmen, herri-jabarira biltzea dakarren erabilera edo zerbitzuren baterako erabiltzea, gutxien-gutxienez urtebete jarraian.

2. Ondasunak edo eskubideak nahitaezko desjabetze bidez eskuratzea, herri-jabarira biltzea dakarren erabilera edo zerbitzu baterako.

3. Ondasunak edo eskubideak antolamendu juridikoan jasota dagoen beste edozein bide erabiliz eskuratzea, herri-jabarira biltzea dakarren erabilera edo zerbitzu baterako dela adierazten badu bide horrek.

4. Ondasunak edo eskubideak usukapio bidez eskuratzea, baldin eta eskuratze-preskripzioa ekarri duten edukitza-egintzek dena delako ondasuna edo eskubidea herri-jabarira biltzea dakarren erabilera edo zerbitzu batera loturik utzi badute, zuzenbide pribatuaren argitara hirugarrenek ondasun edo eskubide horiekiko lortuak dituzten eskubideei ezer kendu gabe, halakorik egotekotan.

5. Gobernu Kontseiluak jardun orokorreko programak edo planak onartzea, edo obra edo zerbitzuetarako egitasmoak onartzea, eta, ondorioz, herri-jabarira biltzea dakarten erabilera edo zerbitzuetara loturik geratzea ondasun edo eskubide jakin batzuk.

1. – Helburuak bateraezinak ez badira, herri-jabariko ondasunek bigarren mailako edo aldi bereko lotze bat, edo bat baino gehiago ere, izan dezakete.

2. – Bigarren mailako edo aldi bereko lotze hori erabakitzen duen ebazpenean, erabilera edo zerbitzu bakoitzaren ardura duen organoari zein ahalmen eta betebehar dagokion ere zehaztu beharko da.

3. – Bigarren mailako lotzerik baldin bada, ondasun edo eskubide berberak aldi berean lotze bat baino gehiago izateak ez du lotze nagusiak eskatzen duen atxikipen organikoa aldatzen.

1. – Jareginik geratzen badira, herri-jabariko ondasunak eta eskubideak hala izateari utzi eta ondarekoak bilakatuko dira, aurrerantzean ez direlako herri-jabarira bildu beharra dakarren erabilera edo zerbitzu baterako izango.

   Alabaina, behar bezala egiaztatutako aparteko arrazoiengatik Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazioko ondare-interesetarako hala komeni bada, ondasunak jaregitea eta, gero, besterentzea erabakitzeko aukera ere badago, aldi batean ondasun horien erabilera galdu gabe.

2. – Bigarren mailako edo aldi bereko lotzeetarako ez bada behinik behin, ondasuna jaregiteak esan nahi du ondasun hori administrazioaren jabari pribatura bilduko dela. Betiere, ordea, itzultze-eskubidea baliatu ahal izango da, hala badagokio, legean jasota dagoen moduan.

3. – Jaregindako ondasunak eta eskubide jabari pribatura biltzeko, eta biltze horrek indarra izateko, esanbidezko deslotze-adierazpena beharko da, edo, bestela, kalifikazio-aldaketa hori Ondasunen eta Eskubideen Inbentarioan jaso beharko da.

Dena delako ondasuna edo eskubidea herri-jabarira bildu beharra dakarren erabilera baterako edo zerbitzu baterako beharrezkoa ez denean, orduan izango da egokia hura esanbidez jaregitea erabakitzea, baita aurreko artikuluko 1. paragrafoko bigarren lerroaldean zehazturiko kasuan ere.

Hona hemen noiz gertatzen den jaregite inplizitua:

1. Herri-jabariko ondasunak mugatzeko espedienteetan sobera geratu diren zati edo jabetzetan, mugaketa onartzeko erabakian halakoak direla zehazturik baldin badago.

2. Nahitaez desjabetzeko espedienteetan soberan daudela deklaratu diren zati edo jabetzetan.

3. Ondasun higigarriak besterentzeko erabakietan.

4. Desjabetutako ondasunak edo eskubideak itzultzeko erabakietan.

1. – Ondasun edo eskubide bat jareginez eta, aldi berean, 1. artikuluko erakundeen titulartasunpeko beste erabilera publiko edo zerbitzu publiko batera lotuz egiten bada, herri-jabariko aldaketak ez dakar ondasunaren edo eskubidearen kalifikazio juridikoa aldatzea; berariaz formalizatu beharko da, eta lotura-aldaketa eta, hala gertatu bada, atxikitzea ere adierazi beharko du.

2. – Lege honetako 1. artikuluan aipaturik dagoen sailik edo erakunderik sortu, suntsitu edo aldatu behar denean, agindutako eginkizunak aldatzeak ez du esan nahi lotura zehazten duen arrazoia berritu egin behar dela; ondasunek lehengo helburuetara loturik jarraituko dute, horretarako esanbidezko adierazpen beharrik gabe Ondasunaren edo eskubidearen atxikipen-aldaketa, berariaz formalizatzen ez bada, dena delako xedapen organikoan edo funtzionalean inplizituki gertatua ulertu beharko da, eta Ondasunen eta Eskubideen Inbentario Orokorrean ere adierazi beharko da, baldin eta inbentario horretako ondasun edo eskubiderik ukitzen badu.

3. – Arau baten bidez herri-jabariko ondasun edo eskubide batzuen titulartasuna administrazioaren aldekotzat edo orain artekoa ez den beste erakunde publiko baten aldekotzat deklaratzen bada, titulartasuna deklaratzen edo ematen duten arauetan jasota dagoen moduan formalizatu beharko da ondasun edo eskubide horien titulartasun-eskualdaketa, kalifikazio juridikoa edo lotura-mota aldatu gabe, eta, halakorik ez badago, de-kretu bidez.

4. – Lege honetako 1. artikuluan zehaztu diren erakundeen herri-jabariko ondasun eta eskubideei dagokienez, Estatuko Administrazioaren edo haren erakunde publikoen, Tokiko Administrazioaren edo haren mendeko erakunde publikoen eta, oro har, edozein erakunde publikoren eskumeneko erabilera edo zerbitzu publiko batzuetara lotu ahal izango dira, elkarrekikotasun baldintzetan eta erregulamenduz ezarriko den moduan. Hori dela eta, elkarrekikotasuna dagoela ulertuko da erakundeari aplikatzekoa zaion arautegiak aukera ematen dionean bere titulartasunekoak diren herri-jabariko ondasunak lege honen 1. artikuluan aipatutako erakundeei lotzea, haiek beren eskumenekoa duten erabilera edo zerbitzu baterako baliatzeko. Halako aldaketak, ordea, ez du eraginik izango ondasunen eta eskubideen titulartasunean, ez eta horien herri-jabari izaeran ere.

1. – Atxikipenak, atxikipena jasotzen duen erakundeari, atxikitako ondasunen edo eskubideen erabilera, administrazioa, mantentzea eta zainketa ematen dio, esanbidez beste erakunde bati emandako ahalmenak izan ezik. Betiere, ordea, errespetatu egin beharko dira lege hau garatze aldera ezartzen diren baimen, eskakizun eta baldintzak.

2. – Atxikipenak ez dakar inoiz ondasunen edo eskubideen titulartasuna edo kalifikazio juridikoa aldatzea.

3. – Ondasunaren edo eskubidearen izaeraren arabera, atxikipena egiteko arrazoien arabera eta aplikatu beharreko arau teknikoen arabera erabiliko dira atxikipenak dakartzan ahalmenak.

1. – Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorreko titulartasunpeko ondasunen eta eskubideen atxikitzearen xedea jabari publikoko edo pribatuko ondasun eta eskubideak atxikitzea izan daitezke, eta 1. artikuluan zehazturiko erakundeen alde, Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorra osatzen duten sailen alde eta Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoa osatzen duten erakundeen alde egin daiteke.

   Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorraz besteko ondasunak eta eskubideak ere atxiki daitezke bai lege honetako 1. artikuluan zehazturiko erakundeetara, bai erakunde titularrak antolakuntza-egituran dituen sailetara, baita, aurreko paragrafoan zehazturik dauden eskakizun eta baldintzen parekoak betetzen baldin badituzte, erakunde horrek sorturiko sozietate eta fundazioetara ere.

2. – Ondasunak eta eskubideak izate juridiko-pribatuko pertsona juridikoei atxikita baldin badaude, babes-ahal administratiboak erabiltzeko, eta herri-jabariaren gaineko baimenei eta emakidei buruzkoak erabiltzeko, 19.5 artikuluan eta 70. artikuluko 3. paragrafoan xedaturik dagoena bete beharko da, hurrenez hurren.

3. – Ondasuna edo eskubidea atxikita duen sailak edo erakundeak ondasunaren edo eskubidearen jabetzari edo titulartasunari eragiten dion gorabehera oro erakunde titularrari jakinarazi behar dio. Ondasun edo eskubidearen jabetza edo titulartasuna Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrarena baldin bada, ondareari buruzko eskumenak dituen sailari jakinarazi beharko zaio.

Esanbidezko atxikipenean, datu hauek denak adierazi behar dira: zein erakundetara atxikitzen den, zein ondasun edo eskubide atxikitzen diren, eta ondasun edo eskubide hori justu zertarako erabili behar den. Ahal denean, esanbidezko atxikipena lotze-egintzaren edukiaren barnean izango da.

Hona hemen noiz gertatzen den isilbidezko atxikipena edo atxikipen inplizitua:

1. Isilbidezko lotzea edo lotze inplizitua gertatzen denean. Halakoetan, ondasunak beren helburuen inguruko eskumenak dituen sail edo erakundera atxikita daudela ulertuko da.

   1. artikuluan aipatutako sail edo erakundeek beren erabilerarako eskuratzen dituztenean. Halakoetan, eskuratzaileari atxikita daudela ulertuko da.

   59.2 artikuluan aurreikusitako atxikipen-aldaketan.

1. – Atxikitzeko zeuden helburuak betetzeko aurrerantzean haien beharrik ez dagoenean erabakiko da ondasunen edo eskubideen desatxikipena.

2. – Ondasunak edo eskubideak, hala badagokio zehazturiko epean, ez baldin badira aurreikusitako helbururako erabiltzen hasten, edo gerora horretarako erabiltzeari uzten badiote, edo zehazturiko beste edozein erabilera-baldintza urratzen bada, erakunde eskumendunak desatxikipena egiteko aukera izango du, errekerimendua egin eta gero.

3. – Erabilerako xedea edo baldintzak ez betetzeagatik egiten bada desatxikipena, ondasunaren edo eskubidearen titularrak kalte eta hondaketen ordaina eskatzeko aukera izango du, desatxikipena egiten den momentuan eguneraturik, edo, bestela, konponketak balio duena.

Hona hemen noiz gertatzen den desatxikipen inplizitua:

1. Desatxiki beharreko ondasunen edo eskubideen besterentzea edo itzulketa gertatzen denean.

   59.2 artikuluan aurreikusitako atxikipen-aldaketan.

1. – Aginte eskumendunak emandako titulu baimentzailerik gabe, inork ere ezingo du herri-jabariko ondasunik okupatu edo agian denei dagokien erabilera-eskubidea gainditzeko moduan erabili.

2. – Herri-jabariko ondasunei buruzko baimenetarako eta emakidetarako, lehenik, baimen-emakida horiek arautzeko lege bereziak bete beharko dira, eta arau bereizirik ez badago edo nahikoa ez badira, lege honetako xedapenak beharko dira bete.

Herri-jabariko ondasunak erabilera-sistema honen pean daude:

1. Erabilera publikoko ondasunak erabiltzeko, titulu honetako xedapenak bete behar dira.

2. Ondasunetan zerbitzurik, bulegorik edo egoitzarik baldin badago, edo ondasunak zerbitzu publiko bat eskaintzeko erabiltzen baldin badira, halako ondasunak erabiltzeko, zerbitzuaren erabilera) eta funtzionamendu-xedapen bereziak bete beharko dira, eta, halakorik ez badago, ordezko modura titulu hau bete beharko da.

Erabilera publikoko ondasunak honela erabil daitezke:

1. Erabilera erkidea: herritar guztiei dagokie, denei berdin eta bereizketarik gabe, eta, ondorioz, batzuek erabiltzeak ez du gainerako interesdunek erabiltzea eragozten. Bi eratakoa izango da:

   • Orokorra: tartean gorabehera berezirik ez badago.

   • Berezia: erabilerak herri-jabariaren aprobetxamendu berezi bat dakar. Ez du erabilera erkidea eragozten, baina tartean diren gorabehera batzuen ondorioz –erabileraren arriskua edo intentsitatea, eskasia dagoenean erabilerak lehentasuna izatea, erabilerak aparteko errentagarritasuna lortzea, edo antzeko beste batzuk– guztiei dagokien erabileraren gainetik gehiegizko erabilera edo harentzako traba izatea gertatzen da.

2. Erabilera pribatiboa: herri-jabariaren zati bat okupatzea dakar, eta, ondorioz, beste interesdunei hura erabiltzeko aukera mugatzen edo erabat kentzen zaie.

1. – Erabilera erkide orokorrak ez du inongo baimen beharrik, eragozpenik gabe egin daiteke, eta muga bakarrak hauek ditu: beste pertsona batzuek erabiltzeak dakartzanak, ondasunen izaera errespetatu beharra eta haiek ondo zaindu beharra, eta bai polizia-arauak bai zentzuz erabiltzeko emandako argibideak nahitaez bete beharra.

2. – Erabilera erkide bereziak bai behar du baimena, non eta hasierako iraupena bost urte baino gehiagokoa den edo iraupen osoa, luzapenak barne, zortzi urte baino gehiagokoa den, halakoetan administrazio-emakida beharko baita.

3. – Erabilera pribatiboak, berriz, halakoetarako moduko titulu bat aurretiaz eman beharra du, arau hauei jarraiki:

   1. Okupazioa soilik instalazio desmuntagarriz edo ondasun higigarriz egiten bada, eta hasiera batean ez baldin bada bost urte baino gehiagorako, halakoetan baimena beharko da.

   2. Okupazioa obra edo instalazio finkoak erabiliz egiten bada, edo hasierako epea bost urte baino gehiagokoa bada, administrazio-emakida beharko da.

4. – Sailek edo erakundeek berei atxikita dituzten ondasun eta eskubideak erabiltzeko baldin bada, ez da artikulu honetan zehazturiko titulurik eman beharrik izango.

   Egintzak edo kontratuak ondasuna okupatzeko bidea ematen baldin badio, kontratistak edo hirugarren batek erabiltzeko edo okupatzeko ere ez da titulu horien beharrik, baldin eta arauetan eskatzen den prozeduraren arabera agindu zaion eginkizuna betetzeko edo jarduera gauzatzeko beharrezko tresna modura badagokio erabilera edo okupazio hori. Halakoetan, dena delako ondasuna kontratista edo hirugarren horrek erabiltzeko edo okupatzeko, bi aldeek ondasuna kontratistaren esku uzteko akta izenpetu beharko dute. Ondasuna oinarri modura behar duen eginkizuna edo jarduera betetzeko enkargua dakarren egintza edo kontratuaren ondoren formalizatuko da akta hori.

5. – Administrazio orokorraren titulartasuneko ondasunak direnean Ondare eta Kontratazio Zuzendaritzak aurretiaz txostena eginda, baimen bereziak eman ahal izango dira, pertsona fisiko edo juridiko publiko edo pribatuen fabore, 67. artikuluko b) idatz-zatiko ondasunak zati batean erabiltzeko, helburu edo eginkizun publikoak edo gizarte-intereseko edo interes orokorreko jarduerak aldi batean bete ditzaten. Baimen berezi horien bidez, obra edo instalazio finkoak egin ahal izango dira; lanok baimenaren onuradunaren kontura izango dira eta Administrazioaren eskuetara itzuliko dira haren indarraldi-epea bukatzen denean. Epe hori, gehienez ere, hamar urtekoa izango da, luzapenak barne. Baimena emateko ebazpenean, Administrazioak eta onuradunak elkarri ematera behartutako kontraprestazio ekonomikoak eta beste edozein eratakoak zehaztuko dira; kontraprestazio horiek, bestalde, bi aldeek sinatutako hitzarmenean jaso beharko dira.

6. – Hirugarrenek EAEko ondarearen administrazio-eraikinetako espazioak okupatzea onartu ahal izango da, salbuespenez betiere, beharrezkoa denean langileei eta bisitariei zerbitzu batzuk emateko, hala nola kafetegiak, banku-bulegoak, kutxazain automatikoak, posta-bulegoak edo antzeko beste batzuk, edo ustiapen marjinala egiten denean administrazio-zerbitzuentzat beharrezkoak ez diren espazioei dagokienez.

   Okupazioan ezingo da trabatu edo kaltetu higiezin horretan kokatuta dauden organo edo unitateek hura erabiltzea. Okupaziorako, gainera, kasuan kasuko baimena edo emakida beharko da, edo okupazioa egiteko kontratu bat, kontratu publikoari buruzko arauetan aurreikusitakoari lotuz eratua.

1. – Ondasunaren titulartasuna daukan erakundeari dagokio administrazio-baimen eta -emakidei buruzko espedienteak izapidetzea eta ebaztea.

2. – Erakunde titularra Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazioa baldin bada, ondasuna atxikita duen sailari dagokio eskumen hori, eta, halakorik ez badago, ondasunak kudeatzeko ahalmena duen sailari.

3. – Ondasuna atxikita duen erakundea izaera juridiko pribatukoa baldin bada, izaera juridiko publikoko sail edo erakunderen batera loturik egongo da eta sail edo erakunde horren ardura izango da herri-jabariko baimenak edo emakidak ematea.

4. – 69. artikuluko 5. paragrafoan aipaturik dauden baimen bereziei dagokien eskumena, berriz, onuraduna zuzenbide pribatuko pertsona juridiko bat edo nazioarteko erakunde bat baldin bada, Gobernu Kontseiluarena izango da.

1. – Gobernu Kontseiluak bere esku du emakida) eta baimen-kategoria berezi batzuk emateko baldintza orokorrak onartzea –Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkarian argitaratu beharko dira–, baita orokorrean aplikatzeko baldintza zehatzen ereduak ere.

   Ondasunaren edo eskubidearen titulartasuna Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrarena baldin bada, ondareari buruzko eskumenak dituen sailak egin beharko du proposamena, non eta ez duen bereziki sail, organismo edo erakunde jakin bat ukitzen, bereziki ukitutako sail horrekin batera egingo baita halakoetan.

2. – Organo eskudunak emakida edo baimena emateko onartzen duen baldintza zehatzen agiria bete beharko dute emakidek eta baimenek, betiere, halakorik baldin badago, baldintza orokorrei eta baldintza zehatzen ereduei lotuta.

   Emakidak edo baimenak Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorraren titulartasunpeko ondasunak biltzen baldin baditu, baldintza zehatzen agiria onartu baino lehenago, ondareari buruzko eskumenak dituen sailaren aldeko txostena beharko da, non eta agiri horretan ez den, soil-soilik, Gobernu Kontseiluak onarturiko eredua aplikatu besterik egiten. Orokorrean onarturiko baldintzetarako edo Gobernu Kontseiluak onarturiko baldintza berezien orrien ereduetarako salbuespenak zehaztea baldin bada kontua, orduan ere beharko da, nahitaez, sail horren txostena, eta loteslea izango da gainera.

   Hogeita hamar egun baino gehiagorako ez badira, erabilera-baimenetarako ez da aurretiaz baldintza berezien agiria onartu beharrik izango, ezta oso noizean behin egitekoak diren hitzaldi, mintegi, zerbitzu edo halako beste ekintza batzuk antolatzeko ere.

1. – Aurkako xedapenik ez badago, Administrazioaren esku dago herri-jabariaren gaineko baimenak eta emakidak nori eman erabakitzea, baina, betiere, titulu honetan jasotako prozeduren eta edukien arabera hartu beharko du erabaki hori. Helburu jakin baterako eman beharko ditu, xedea, iraupena eta mugak zehaztuz, inoiz ez muga-eperik gabe, eta administrazioak ondasunak ikuskatzeko eta zaintzeko ahalmena izango du, eta, halakorik baldin badago, baita instalazioak eta eraikinak ere.

2. – Interes orokorrak hala eskatzen duela uste bada, betebehar erantsi batzuk ezarri ahal izango zaizkio titularrari, hala nola, baloreak eskuratu beharra, sozietate-eskakizun jakin batzuk onartu eta mantendu beharra, edo antzeko beste batzuk.

3. – Baldintza orokorretan edo zehatzetan ezar daitezkeen bestelako zehaztapenez gainera, baimenerako edo emakidarako erabakian, gutxienez, hauek guztiak adierazi beharko dira, esanbidez nahiz baldintza-agirira igorriz:

   1. Ondasuna edo eskubidea erabiltzeko araubidea.

   2. Baimena edo emakida zein ekonomia-araubidetara loturik dagoen.

   3. Jarri beharreko bermea, hala badagokio.

   4. Ondasuna edo eskubidea zaintzeko eta mantentzeko gastuak, zergak, tasak eta gainerako tributuak onartu beharra, eta ondasuna den horretarako erabiltzeko eta jasotako moduan entregatzeko konpromisoa.

   5. Dena delako ondasuna erabiltzeko edo ondasun horren gainean egin beharreko jarduera egiteko beharrezkoak diren lizentzia eta baimen guztiak bere kontura lortzeko konpromisoa.

   6. Okupazioak dakarren erantzukizuna onartzea, eta, beharrezkoa bada, horretarako asegurua hitzartu beharra ere aipatzea.

   7. Lagatzaileak beretzat gordetzea baimenduriko ondasuna ikuskatzeko ahalmena, baimendutako moduan erabiltzen dutela bermatzearren.

   8. Luzapenerako eta subrogaziorako epea, halakorik egotekotan. Edonola ere, aurretiaz baimena beharko da.

   9. Azkentzeko arrazoiak.

      69. artikuluko 5. paragrafoan zehazturiko erabilera-baimen berezietan eta 71. artikuluko 2. paragrafoko azkeneko lerroaldean zehazturikoetan ere bete beharko da agindu honetan xedaturikoa, baimenon ezaugarrien, xedearen eta helburuaren arabera hala egitea egokia den neurrian.

1. – Emakidak doakoak izan daitezke, kontraprestazio truke edo baldintzapean eman daitezke, edo herri-jabariko ondasunak erabiltzeko tasapean egon daitezke.

   Erabilerak emakidadunari ez badakarkio onura ekonomikorik, edo, halako onura egonda ere, erabilerak onuradunari beste baldintza edo kontraprestazio batzuk eskatzen badizkio eta haien bidez onura hori ezereztu egiten bada, ez da tasarik ordaindu beharko. Hala baldin bada, emakidako baldintza-agirian edo klausula-agirian hala dela zehaztu beharko da.

   Baimenetarako ere, ekonomia-araubide berbera aplikatuko da.

2. – Ekonomia-araubide aplikagarria edozein dutelarik ere, baimen eta emakiden titularrei bermeak eska dakizkieke, iriztea zaion modurik egokienean, bai ondasunaren erabilerarako bai atzera bere horretan uzteko edo konpontzeko, edo, aldaturik uzten badu, kalteen ordaina eska dakieke. Jarritako bermea baino gastu handiagoak sortzen baditu, premiamendu-bidea erabiliz kobra daitezke.

1. – Baimenak eta emakidak lehia-araubidea erabiliz emateko prozedura ofizioz hasiko da, norberaren ekimenez edo interesdunaren ekimenez.

2. – Administrazio emailearen beraren ekimenez bada, lehia-araubidepeko prozedurari hasiera emateko, deialdia egin beharko da, eta deialdi hori Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkarian argitaratu beharko da. Interesa dutenek hogeita hamar eguneko epea izango dute eskaria aurkezteko.

3. – Interesdunak eskatu ondoren ofizioz hastekoa bada, eskari-egileak txosten bat aurkeztu beharko du, eta, han, proposaturiko okupazioa zein komenigarria den, zein egokia den eta horrelako gainerako gorabeherak azaldu beharko ditu. Dena delako organo eskumendunak eskari hori aztertu, eta izapidetzeko onarpena eman edo baztertu egin beharko du. Tartean diren ondasunen titulartasuna Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrarena baldin bada, aurretiaz, ondareari buruzko eskumenak dituen sailaren aldeko txostena beharko da. Organo horrek berak erabakiko du, diskrezionaltasunez, eskaera izapidetzeko onarpena eman edo bazterrean utzi.

   Izapidetzeko onarpena emanez gero, prozedurari hasiera ematea erabaki beharko da, eta, jendaurreko iragarki bidez, beste interesdun batzuei prozedurara biltzeko gonbita egiteko aukera ere egongo da. Gonbita egiten ez bada, aurkezturiko eskariei publizitatea emango zaie, Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkarian argitaratuz. Kasu batean zein bestean, hogeita hamar eguneko epea zabalduko da, eta, epe horretan, ondasun berbera okupatzeko beste eskari batzuk aurkez ditzakete, dela helburu berbererako dela beste zerbaitetarako, baldintza-agirian jartzen duenaren arabera.

4. – Emakida edo baimena eman edo ez erabakitzeko, eskatutako erabilera edo aprobetxamenduen artean interesgarriena eta interes publiko handienekoena zein den begiratu behar da. Balorazio hori egiteko orduan, baldintza-agirian zehazturiko irizpideak izango dira kontuan.

Baimenak eta emakidak emateko prozedura ebazteko, gehienez ere sei hilabeteko epea egongo da, eta epe horretan ez baldin bada ebazpena jakinarazten, eskariari ezezkoa erantzun zaiola ulertu beharko da.

1. – Hona hemen herri-jabariaren gaineko emakidak eta baimenak azkentzeko arrazoiak:

   1. Banakako erabiltzailearen edo emakidadunaren heriotza edo ezgaitasuna gertatu delako, edo nortasun juridikoa azkendu delako. Organo emaileak jaraunsleei edo oinordekoei, hauek eskatuta, baimenaren edo emakidaren jarraipena ematea erabakitzen badu, gero heriotza edo ezgaitasuna gertatzeak ez du ezeren azkentzea ekarriko. Ez jarraitzeko erabakia hartzen badu, ordea, ez da falta den denboragatik kalte-ordainik izango.

   2. Erabiltzailearen edo emakidadunaren nortasun juridikoa aurretiazko baimenik gabe eskualdatu izateagatik edo aldatu izateagatik, dela bat-egite bidez, dela xurgapen bidez edo dela zatiketa bidez.

   3. Epea amaiturik, iraungi delako.

   4. Kalte-ordaina ordaindu eta emakida berreskuratzea gertatu delako, edo aldeetako batek bere kasa baimena ezeztatu duelako.

   5. Ados jarri, eta suntsiarazpena erabaki dutelako.

   6. Suntsitu egin delako, kanona ez ordaintzeagatik, edo emakida edo baimenaren titularrak ezarritako betebeharretako beste edozeinetan ez betetze larria egiteagatik. Ez betetze horiek emakida edo baimena eman zuen organoak deklaratuko ditu.

   7. Ondasuna desagertu edo aprobetxamendua agortu delako.

   8. Ondasuna jaregin delako. Halakoetan, ondasunaren kitapena egin beharko da, 78.artikuluan zehazturik dagoen moduan.

   9. Bete beharreko baldintza orokorretan edo zehatzetan aurreikusitako beste edozein arrazoi.

2. – Artikulu honetako 1. paragrafoko f) letran zehazturik dauden klausula-urraketa edo baldintza-urraketa horietakoren bat gertatzen bada eta emakida azkentzeko espedientea zabaltzea erabakitzen bada, hartzekodun hipotekarioei ere jakinarazi beharko zaie, beren eskubideak defenditzera agertzeko modua izan dezaten, eta, hala nahi badute, emakidako klausulak urratu dituen emakidadunaren ordez beste hirugarren bat proposa dezaten.

1. – Baimena edo emakida azkentzen denean, herri-jabariko ondasun okupatuan obrarik, eraikinik edo instalaziorik baldin badago,baimenaren edo emakidaren titularrak kendu edo bota egin beharko ditu, edo, betearazte subsidiarioa erabilita, Administrazioak hartuko du ardura hori, titularrak ordaindurik, non eta tituluan ez dagoen berariaz jasota beren horretan utzi behar direla edo titulu hori emateko eskumena duen organoak ez duen hala erabakitzen.

2. – Titulua azkendu ondoren beren horretan uzten diren obrak, eraikinak eta instalazioak ondasunaren titulartasuna duen administrazioak eskuratuko ditu, dohainik eta zama eta kargarik gabe.

3. – Emakida, aurreko artikuluko 1. paragrafoko d) letran zehazturik dagoen moduan, garaiz aurretik erreskatatzen bada, azkentze aurreratu horiek sorturiko zuzeneko kalte materialaren kalte-ordaina eman behar zaio titularrari; eta erreskate hori gertatzen den egunean bermea jabetza-erregistroan inskribaturik daukaten hartzekodun hipotekarioen eskubideak ere kontuan izan beharko dira, kalte-ordainaren zenbatekoa eta hartzailea zehazteko.

4. – Baimenak eta emakidak azkentzen diren guztietan, organo emaileak espediente bat osatuko du, eta bertan onuradunak betebeharrak zenbateraino bete dituen, zehaztuko du loturik zeuden herri-jabariko ondasunen egoera eta erabilera-balioa, eta ea bidezkoa den espedientea irekitzea lege honetako II. tituluko V. kapituluko 6. atalean xedaturik dagoen moduan eska daitezkeen erantzukizunak eskatzeko. Baimen eta emakiden azkentzea eta paragrafo honetan aipaturik dagoen espediente horren emaitza Euskadiko Ondareko Ondasunen eta Eskubideen Inbentario Orokorrean jakinarazi beharko da.

1. – Emakidaren edo baimenaren xede den herri-jabariko ondasuna jareginda geratzen bada, emakidak eta baimenak azkendu egingo dira, arau hauei jarraituz:

   1. Erabiltzeko epea beteta baldin badaukate, edo administrazioak, eperik gabe, dena delako baimena edo emakida bere kasa erreskatatzeko ahalmena beretzat hartua baldin bazuen, iraungita daudela deklaratuko da.

   2. Gainerakoetan, kontratuetan zehazturiko epeak bete ahala ebatziko da iraungita daudela.

2. – Azkentzen ez diren bitartean, baimen eta emakida horietatik datozen erlazio juridikoei, edukiz, berdin-berdin eutsiko zaie. Alabaina, aurrerantzean, erlazio juridiko horietan zuzenbide pribatuak aginduko du, eta erlazio horiek direla-eta inolako auzirik sortzen bada, jurisdikzio zibilean aztertu beharko da.

   Edonola ere, indarrean dirauten eskubideen desjabetzea erabakitzeko aukera ere badu administrazioak, baldin eta uste badu haiei indarraldiak dirauen bitartean beren horretan eustea kaltegarria dela ondasunek gerora duten jomugarako, edo balioa nabarmen galaraztea dakarrela, besterendu behar badira ere.

Baimenak, zuzenean, eskaturiko baldintzak betetzen dituzten eskatzaileei emango zaizkie, non eta, arrazoia edozein delarik ere, eskatzaileen kopurua ez dagoen mugaturik. Halakoetan, lehia-sistema erabiliz banatuko dira baimen horiek, eta, eskatzaileen ezaugarri berezirik baloratu ezin dela-eta, ez bada egokia halakorik egitea, zozketa erabiliko da, non eta baldintza arautzaileetan ez den beste zerbait zehazten.

1. – Baimena emateko orduan baimendunaren ezaugarri berezirik ere izan behar baldin bada kontuan, edo baimen-kopurua mugatuta baldin badago, halako baimenak ezin dira eskualdatu, non eta baldintza arautzaileetan ez dagoen zehazturik bai egin daitekeela.

2. – Baimenak ezin dira bost urte baino gehiagoan indarrean izan, baina bai luza daitezke. Luzapenak ezin dira hasierako baimena baino luzeagoak izan, eta, guztira, luzapenak barne, baimenak ezin du zortzi urte baino gehiago iraun.

3. – Interes publikoko arrazoiak direla medio, Administrazioak, bere kasa, edozein momentutan ezeztatu ditzake baimenak, kalte-ordainetarako eskubiderik sortu gabe, dela gerora onartu diren baldintza orokorrekin bateraezinak direlako, dela herri-jabarian kalteak sortzen dituztelako, dela herri-jabari hori interes publiko handiagoko beste jarduera batzuetan erabiltzeko oztopo direlako, edo dela ondasunaren erabilera orokorra edo loturik duen xedea kaltetzen dutelako.

   Baimena emateko erabakian, alde bakarreko ezeztatzearen onarpena ere jasoko da. Ez da kalte-ordainik jasotzeko eskubiderik izango, arrazoiak interes publikoak izango dira, eta kasuak aurreko paragrafoan daude zehazturik.

Lehia-sistema erabiliko da herri-jabariko ondasunen gaineko emakidak emateko. Dena den, zuzenean eman ahal izango dira, Herri Administrazioen Ondareari buruzko azaroaren 3ko 33/2003 Legearen 93. artikuluko 1. paragrafoan aipatzen diren kasuetan.

1. – Emakidak epe jakin baterako egin beharko dira. Luzapenak barne, emakidak ezin dira hirurogeita hamabost urte baino gehiagorako izan, non eta aplikatu beharreko arau berezietan ez den beste epe laburrago bat zehazten.

2. – Emakidetan, jabetza-eskubidea ezin da inoiz urratu eta hirugarrenei ezin zaie kalte egin.

3. – Emakidak berarekin darama epea amaitu baino lehen erreskatatzeko ahalmena. Interes publikoko arrazoirik bat-batean agertzen baldin bada egin daiteke, eta kalte-ordaina eman beharko da.

4. – Emakidadunak ondasunak edo instalazioak behar bezala erabiliko dituela bermatzeko, nahikoa berme zehaztu behar da.

5. – Herri-administrazioen kontratuei buruzko arauetan jasota dauden kontratatze-debekuetakoren baten pean diren pertsonek, inoiz ere ezingo dute herri-jabariko ondasun eta eskubideen gaineko emakidarik titulartasunpean hartu. Emakida esleituta dagoela, titularrak debeku horietakoren bat hausten badu, emakida azkendu egingo da.

Emakidadunak emakidaren tituluan baimendurik dagoen jarduera gauzatze aldera egin dituen obra, eraikin edo instalazio finkoekiko dituen eskubide errealak direla-eta, Herri Administrazioen Ondareari buruzko azaroaren 3ko 33/2003 Legeko 97.etik 99.1era bitarteko artikuluetan xedaturikoa bete beharko da.

1. – Esleipen-bidea edozein izan delarik ere, emakida eman eta gero, emakida hori administrazio-agiri batean formalizatu beharko da. Agiri hori emakida Jabetza Erregistroan inskribatzeko behar besteko titulu izango da.

2. – Ondasun edo eskubidearen titulartasuna Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrarena baldin bada, ondareari buruzko eskumenak dituen sailaren ardura izango da administrazio-agiria formalizatzea.

3. – Emakidak Euskadiko Ondareko Ondasunen eta Eskubideen Inbentario Orokorrean jakinarazi beharko dira. Hala ere, arlokako arauetan beste jakinarazpenik agintzen bada, hori ere egin beharko da.

1. – Emakida hartzen duenak emakida hori bertako klausulen arabera eta titulu honetan xedaturikoaren arabera erabiltzeko eta harekin hala gozatzeko eskubidea du.

2. – Emakidaren behin betiko esleipena emakidadunari jakinarazi behar zaio, eta, hark, jakinarazpen horren hurrengo hamabost egunetan, behin betiko bermea jarri beharko du. Emakidako jabari-ondasunaren balioaren eta, halakorik baldin badago, egin beharreko obren aurrekontuaren ehuneko hirukoa izango da berme hori.

   Obrei dagokien fidantza, obra horiek itzulgarriak baldin badira, atzera emakidadunari itzuli behar zaio, amaiturik dituela egiaztatzen duenean.

3. – Emakida esleitu ondoren, emakidadunak nahitaezkoa du hura gauzatzea. Norberaren ezaugarriei begira eman denetan izan ezik eta berariazko arauetan ezinezkoa dela jartzen duen kasuetan izan ezik, emakida eskualdatu egin daiteke, baina, horretarako, aurretiaz erakunde emailearen baimena beharko da.

4. – Jaregin edo kostu bidez besterendu beharreko ondasunen gainean, emakidadunak, ondasunak herri-jabarikoak zirenean egindako emakidetatik etorrita, eskubiderik baldin badu indarrean, eskubide horien titularrak ondasunok lehentasunez eskuratzeko eskubidea izango du. Eskubide hori Herri Administrazioen Ondareari buruzko azaroaren 3ko 33/2003 Legeko 103. artikuluan dago jasota eta hor zehazturik dagoen moduan erabili beharko da.

Administrazio emaileak betebehar hauek ditu:

1. Emakidako klausulak errespetatzea.

2. Emaniko ondasunak emakidadunaren esku uztea, dituen pribilegioak horretarako erabiliz, eta haien gozamena bermatzea.

3. Erreskatatu egiten baditu, emakidadunari kalte-ordaina ematea, hala badagokio.

4. Arauetan eta baldintza-agirian zehazturiko beste edozein.

1. – Berez erabilera orokorrerako izanagatik ere, Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrak bere titulartasunpeko ondasunak bere erabilera esklusiborako gorde ditzake, bere eskumenpeko helburuak betetzearren, baldin eta tartean onura publikoko edo interes orokorreko arrazoirik badago.

2. – Erreserba hori helburu batzuetarako erabakiko zen, eta helburu horiek betetzeko beharrezko denbora iraungo du.

3. – Gobernu Kontseiluak deklaratuko du erreserba, Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkarian argitaratu beharko da eta Jabetza Erregistroan inskribatu.

4. – Ondasunen beste edozein erabileraren aurretik geratuko da erreserba, eta lehenagotik zeuden eskubideetakoren bat ez bada erreserba horrekin bateragarria, erreserbak eskubide hori onura publikokoa dela eta okupatu egin behar dela aitortzea dakar berarekin, desjabetzeari ekin ahal izateko.

1. – Titulu honen ondorioetarako, xedapen-egintzaren xedeak honako hauek izan daitezke: ondasunaren jabetza edo eskubidearen titulartasuna eskualdatzea, haren erabilera edo ustiaketa aldi baterako lagatzea, kasu jakin-jakin batzuetarako erabilera-baimena ematea, kargak edo jabetza mugatzeko eskubideak osatzea, eta, oro har, antolamendu juridiko pribatuak baimentzen duen edozein xedapen-egintza.

2. – Arau berezietan bestelakorik ez baldin badio behintzat, jabari pribatuko edo ondareko ondasunak eta eskubideak besterentzeko edo haiekin beste xedapen-egintza juridiko-pribatu batzuk egiteko, jabari pribatukoak edo ondarekoak izan behar dute eta ezingo dute erakunde titularraren eskumenak eta eginkizunak baliatzeko beharrezkoak izan.

   Hala ere, beste aukera bat da besterentzea erabakitzea, baina, interes publikoko arrazoi egiaztatuak tarteko, aldi baterako erabilera-erreserba gordetzea. Aldi baterako erabilera hori taxutzeko, errentamendu-kontratuak egin daitezke edo besterendutako ondasunak erabiltzeko bidea ematen duen beste edozein tresna erabil daiteke. Besterentze-negozioaren aldi berekoak izan beharko dute, eta, lehiaren eta prozeduraren aldetik, haren arau berberak bete beharko dituzte.

1. – Besterentze-egintza, karga ezartzeko egintza edo beste edozein xedapen-egintza baino lehenago, espedientea izapidetu beharko da, eta espediente horretan agiri hauek jaso:

   1. Txosten bat, egintza hori zein beharrezkoa edo komenigarria den adierazteko, eta esleipena egiteko zein prozedura proposatzen den azaltzeko.

   2. Txosten juridiko bat, erabili asmo den prozedurari eta jarri asmo diren baldintzei buruz.

2. – Eskubide errealak, kargak eta gainerako xedapen-egintzak besterentzeko eta osatzeko, aurretiaz, ondasunaren arazketa fisikoa eta juridikoa egin beharko da, eta, horretarako, beharrezkoa bada, ondasuna mugatu, edo, hala egin behar denetan, Jabetza Erregistroan inskribatu beharko da, lehenagotik inskribaturik ez bazegoen.

   Besterentzen dituen horren titulartasunpeko beste batzuetatik banandu beharreko ondasunak direnean, edo inskribatzeko edo mugatzeko izapide-bidean daudenean, edo zama edo karga pean daudenean, baldin eta eskuratzaileari gorabehera horiek jakinarazi eta hark onartu egin baditu, ez da aurreko paragrafoan jasota dagoena eskatuko.

3. – Higiezina besterendu baino lehen, besterengarritasun-adierazpena beharko da, ondareari buruz eskumenak dituen sailburuak emanda. Alabaina, adierazpen hori ezingo da eman honako ondasun eta eskubide hauek tartean direnean:

   1. Ez baldin badituzte aurreko paragrafoan zehazturiko baldintzak betetzen.

   2. Auzi-bidean baldin badira, non eta ez diren 95. artikuluko baldintzak betetzen.

   3. Titulazioan dituzten datuak identifikaziorako nahikoak ez badira.

   4. Xede edo eginkizun publikoak betetzeko beharrezkoak badira, edo interes publikoetarako komenigarria baldin bada haiek ustiatzea.

4. – Arau bidez agindutako xedapen-egintzetan ez da artikulu honetan xedaturikoa bete beharrik izango.

1. – Ondare-ondasunei eta -eskubideei buruzko xedapen-egintzarik baldin badaukate, kontratuak, hitzarmenak eta gainerako negozio juridikoak itun-askatasunaren mendean egongo dira, eta administrazioak komenigarriak iruditzen zaizkion klausula eta baldintzak jar ditzake, baldin eta ez badira interes orokorraren aurkakoak, antolamendu juridikoaren aurkakoak edo administrazio onaren printzipioen aurkakoak.

2. – Bereziki, ondare-ondasunak eta -eskubideak ustiatzeko, besterentzeko, lagatzeko edo trukatzeko negozio juridikoetan, ondasun eta eskubide horiek direla-eta, edo erakunde kontratatzailearen titulartasunpeko beste batzuk direla-eta, alderdiek beste prestazio erantsi batzuk egiteko aukera ere izango da, baldin eta behar bezala bermaturik badago betebehar horiek bete egingo direla. Negozio konplexu horiek espediente bakar batean izapidetu behar dira, eta ondare-negozio juridikoari dagozkion arauen arabera gauzatu behar dira.

   Prestazio erantsi horiek herri-administrazioen kontratuei buruzko arauen peko kontratu baten xede baldin badira, kontratua gauzatzeko, lege horietan jasotako gaitasun-, publizitate) eta lehia-betekizunak ere errespetatu beharko dira.

Titulu honetan aurreikusitakoa betearazte aldera interesdunak eskaturik hasten diren prozedurak, ez badituzte berariaz ebazten eta sei hilabeteko epean jakinarazten, ebatzita daudela eta eskariari ezetz erantzun zaiola ulertu beharko da.

1. – Galkorrak diren edo zerbitzurako egokiak ez diren ondasun higigarriak lege honetako VI. tituluko II. kapituluan jartzen duen moduan saldu ahal izango dira, edo beste eskuraketa bateko prezioaren zati modura eman.

2. – Saltzea ezinezkoa gertatu bada edo, modu arrazoituan, uste bada salmenta ez dela aukerarik egokiena, dohainik besterentzeko aukera izango da, lege honetako VI. tituluko III. kapituluan jasota dagoen moduan.

3. – Aurreko paragrafoetan xedaturik dagoena aplikaezina bada, besterentzea egiteko eskumena duen organoak dagoeneko hondakintzat jotzen diren ondasun higigarri galkor edo zerbitzurako balio ez duten horiek behar bezala kudeatzeko ardura izango du, eta, horretarako, kudeatzaile baimendun baten esku utzi beharko ditu. Halakoetan, ahal dela, birziklatu egingo dira edo beste zerbaitetan erabiltzeko modua egingo da, eta, ezinezkoa bada, ezabatu egin beharko dira, betiere pertsonen osasuna zainduz eta ingurumena babestuz.

4. – Halakoak zuzenean besterentzeko, dohainik besterentzeko eta birziklatzeko edo ezabatzeko, aurretiaz, erabaki horiek hartzeko eskumena duen organoak deklaratu beharko du ez dutela zerbitzurako balio. Zaharregiak izatea, hondaturik egotea, edo aprobetxaezinak izatea edo aprobetxamendu garestiegia edukitzea izan beharko da deklarazio horren oinarria.

   Artikulu honen ondorioetarako, ondasunak zaharregiak direla edo erabilerak hondaturik daudela pentsatuko da baldin eta tasatzen diren momentuan eskuratu zirenean zuten balioaren ehuneko hogeita bost baino balio txikiagoa badute.

Etxebizitza-politikaren alorrean, etxebizitzak sustatzeko diren ondasun eta eskubideek berariaz dituzten arauak izango dituzte jarraibide, eta, osagarri modura, lege hau; lege hau aplikatzerakoan, ordea, etxebizitza-arloan eskudun den sailak baliatuko ditu ondare-arloan eskudun den sailari esleitutako eskumenak.

1. – Partzuergoen eta lege honetako 1.1 artikuluan jasotzen ez diren izaera publikoko beste erakunde batzuei dagokienez, baldin eta erakunde horiek gehiengoan Autonomia Erkidegoko Aurrekontu Orokorrek finantzatuta badaude, ondare-araubidea, hain zuzen, beren sorrera-legean edo beren estatutuetan ezarritakoa izango dute, eta, modu osagarrian, lege honetan eta lege hau garatzeko arauetan aurreikusitakoa.

2. – Lege hau partzuergoei edo erakundeei modu osagarrian aplikatu behar zaienean, baldin eta bestelakorik berariaz aurreikusi ez bada, ondasun eta eskubideen titulartasunaren araubidea ez da izango lege honen 6. artikuluan zehaztutakoa, baizik eta partzuergoak edo erakundeak eskuratutako ondasun eta eskubideen jabetza eta titulartasuna haiena beraiena izango da, eta lege honetan Administrazio orokorrean ondare arloko eskumenak dituen sailari izendatutako aginpideak, berriz, kasuan kasuko partzuergo edo erakundeari esleitutzat joko dira, betiere bete beharko diren arren lege honetan ezarritakoaren arabera Gobernu Kontseiluari eta Legebiltzarrari dagozkien erabakiak eta baimenak.

1. – Euskal Irrati-Telebista erakunde publikoaren ondareak berariaz dagokion legeak izango ditu jarraibide, eta, osagarri modura, lege honetan eta lege hau garatzeko arauetan ezarritakoa.

2. – Euskal Irrati-Telebista erakunde publikoaren kudeaketa-sozietateen ondareak berariaz dagozkion legeak izango ditu jarraibide, eta, osagarri modura, merkataritza-zuzenbidea eta zuzenbide zibila.

1. – Euskal Herriko Unibertsitatearen ondarea, Unibertsitateei buruzko abenduaren 21eko 6/2001 Lege Organikoaren XI. tituluan ezarritakoak, eta, horren aurka ez badago behintzat, Euskal Unibertsitate Sistemari buruzko otsailaren 25eko 3/2004 Legean, lege honetan eta lege horiek osatzen eta garatzen dituzten arauetan ezarritakoak arautuko dute. Alabaina, Gobernu Kontseiluari eta Euskal Autonomia Erkidegoaren Administrazioko organoei esleitutako eskumenak, unibertsitate-estatutuek finkatzen dituzten organoen esku daudela ulertuko da.

2. – Euskadiko ondaretik herri-jabariko ondasunen titulartasuna unibertsitateari eskualdatzea dekretu bidez egingo da, eta ondasunek jatorrizko kalifikazio juridikoa izango dute.

Legebiltzarraren eta haren mendeko erakundeen ondasun higiezinen titulartasuna, higiezinen eskubide errealen eta errentamendu-eskubideen titulartasuna, baita jabetza gorpuzgabearen eskubidearena ere, Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrari dagokio.

Nolanahi den ere, aipatutako erakunde horiei dagozkie lege honen bitartez Gobernu Kontseiluari, ondare-arloan eskudun den sailari eta Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazioari eman zaizkion eskumenak; eta betiere, beren arauetan ezarritako organoen bidez baliatuko dituzte eskumen horiek.

Ondasun horiek direla-eta egiten diren negozio juridikoak notario aurrean formalizatu eta erregistroan inskribatu behar direnean, Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazioaren izenean egingo da.

Lege hau Euskal Trenbide Sarea erakunde publikoan aplikatu behar denean, Euskal Trenbide Sareari buruzko maiatzaren 21eko 6/2004 Legean ezarritakoari kalterik egin gabe aplikatuko da.

Ondasun edo eskubideak direla-eta erakunde horren organoek burututako jardunetatik sortzen diren negozio juridikoak, baldin eta, lege honen 6. artikuluan ezarritakoaren arabera, titulartasuna Euskal Autonomia Erkidegoaren Administrazio orokorrarena bada edo berea izan behar badu, Euskal Autonomia Erkidegoaren Administrazio orokorraren izenean formalizatuko dira notario aurrean eta inskribatuko dira erregistroan.

Eusko Jaurlaritzak jakinarazpena igorriko dio Eusko Legebiltzarrari merkataritza-sozietateak, fundazioak, elkarteak eta zuzenbide publiko eta pribatuko bestelako erakundeak sortzeari buruz, bai eta haietako partaidetzak eskuratu, galdu edo aldatzeari buruz ere, orobat aldaketa horiek sozietate publikoen bitartez edo Autonomia Erkidegoko sektore publikoan txertatutako bestelako erakundeen bitartez egiten direnean ere.

Jakinarazpen hori erakundea sortzen edo partaidetza aldatzen denetik hiru hilabeteko epean bidaliko da.

1. – Aseguru Entitateen Batzorde Likidatzaileak egindako likidazio-prozeduretan, Euskadiko Ogasun Nagusiak, betiere, Euskadiko Ogasun Nagusiaren Antolarauei buruzko Legearen testu bategineko 42. artikuluko 3. paragrafoan ezarritakoa izango du jarraibide –azaroaren 11ko 1/1997 Legegintza Dekretu bidez onartu zen–, bai eta lege hori garatzeko arauak ere.

2. – Aseguru Entitateen Batzorde Likidatzaileak likidatu dituen erakundeei lotutako ondasun publiko zein pribatuak, besterendu egin ahal izango dizkiote batzorde horri lege honen VI. tituluko II. kapituluan adierazitako organoek, betiere kapitulu horretan bertan jasotako baimenak lortuta aurretiaz.

Euskadiko Ondareari buruzko azaroaren 17ko 5/2006 Legea indarrean sartzen denetik hasita, bi urteko epean 16. artikuluko 2. paragrafoan ezarritako agindua eman beharko da.

Bazkide-eskubideak baliatzeko esleipenek, Euskadiko Ondareari buruzko azaroaren 17ko 5/2006 Legea indarrean sartu aurretik egindakoak badira, indarrean jarraituko dute 111. artikuluan adierazitako aginduak bestelako esleipenik egiten ez duen bitartean.

Aldatu egingo da Herri Arduralaritzaren Euskal Erakundearen araubide juridikoari buruzko uztailaren 27ko 16/1983 Legearen 3. artikulua. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

"Herri Arduralaritzaren Euskal Erakundeak Gasteizen du bere egoitza".

1. – Aldatu egingo da Euskal Kultura Ondareari buruzko uztailaren 3ko 7/1990 Legearen 25. artikuluko 2. paragrafoa. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

   "2.– Bi hilabeteko epean, Eusko Jaurlaritzan kultura-arloan eskudun den saileko dagokion organoak lehentasunez erosteko eskubidea baliatu ahal izango du, bai beretzat, bai instituzio publiko batzuentzat, bai irabazi asmorik gabeko instituzio kultural batzuentzat, adostutako prezioa ordaindu beharra onartuta. Lehentasunez erosteko eskubidea baliatzeko, erosi behar duen instituzioak, kasuan-kasuan eskudun den organoaren bitartez, kostu bidezko eskuraketaren ebazpena eman beharko du aurretiaz, egin beharreko aurrekontu-erreserba eginda, edo, instituzio publikoa ez denean, ordainketa-bermea emanda, era horretara, adostutako erosketa gauzatu ahal izan dadin".

2. – Paragrafo berriak erantsiko zaizkio Euskal Kultura Ondareari buruzko uztailaren 3ko 7/1990 Legearen 40. artikuluari, 3.a eta 4.a, era honetara idatzita:

   "3.– Kalifikatuta eta inbentarioan jasota dauden titulartasun publikoko ondasunak preskribaezinak eta enbargaezinak dira.

4. – Herri-administrazioek ezin izango dituzte kalifikatutako ondasunak besterendu. Salbuespena beren artean egindako eskualdatzeak izango dira".

1. – Aldatu egingo da Euskal Eskola Publikoari buruzko otsailaren 19ko 1/1993 Legearen 61. artikulua. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

   "Ikastetxeko ordezkaritza-organo gorenak ondasun higigarri gorpuzdunak onartu ahal izango ditu jasotzeko doako eskualdatzeak ikastetxearen alde, betiere Euskadiko Ondareari buruzko Legeak eskumen hori hezkuntza-arloan eskumena duen sailari esleitzeaz dioenari jarraituz".

2. – Paragrafo berria erantsi zaio Euskal Eskola Publikoari buruzko otsailaren 19ko 1/1993 Legearen 63. artikuluari, 3.a, era honetara idatzita:

   "3.– Ikastetxe bakoitzari dagokion esparruan, zuzendariak izango dira organo eskudunak, hezkuntza arloko sail eskudunari dagozkion jardunak burutzeko Euskadiko Ondareari buruzko Legean ezarritakoaren arabera, lege horren 96. artikuluko 2. paragrafoko a) eta b) idatz-zatietan eta 3. paragrafoan ezarritakoa nahiz 104. artikuluko 1. paragrafoko c) idatz-zatian ezarritakoa aplikatuta".

Aldatu eta erantsi egingo dira Euskal Autonomia Erkidegoko Ekonomia Kontrolari eta Kontabilitateari buruzko ekainaren 30eko 14/1994 Legearen ondorengo manuak:

1. – Aldatu egingo da Legearen 1. artikuluko 4. paragrafoa. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

   "Lege hau modu berean aplikatuko zaie bai bigarren xedapen gehigarrian jasotako erakundeei, bai Euskal Autonomia Erkidegoaren Aurrekontu Orokorren parte diren aurrekontuak dituzten erakundeei, baita, ezarritakoaren arabera, funts edo diru-laguntza publikoak erabiltzen edo jasotzen dituzten pertsona fisiko eta juridiko publiko nahiz pribatuei ere".

2. – Aldatu egingo da legearen 6. artikuluko 1. paragrafoa. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

   "1.– Titulu honen ondorioetarako, hauek dira Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoa osatzen dutenak: Eusko Legebiltzarra, Administrazio orokorra, Administrazio instituzionala, Euskadiko Ogasun Nagusiaren Antolarauei buruzko Legearen testu bategineko 7. artikuluko 4. paragrafoko a), b) eta c) idatz-zatietan adierazitako erakundeak –testu hori azaroaren 11ko 1/1997 Legegintza Dekretu bidez onartu zen–, eta Euskal Autonomia Erkidegoaren Aurrekontu Orokorren parte diren aurrekontuak dituzten gainerako erakunde guztiak".

3. – Aldatu egingo da legearen 22. artikuluko 1. paragrafoaren a) idatz-zatiko 2. zenbakia. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

   "2.– Aurrekontu-aldaketak, ondare-eragiketak –kontratu txikitzat jota dauden eragiketak salbu–, eta Euskal Herriko Diruzaintza Orokorraren kargura bermeak emateko diren eragiketak".

4. – Lehen xedapen gehigarri berria erantsiko da, era honetara idatzita:

   "LEHEN XEDAPEN GEHIGARRIA

   Euskadiko Ogasun Nagusiaren Antolarauei buruzko Legearen testu bategineko 7. artikuluko 4. paragrafoko a), b) eta c) idatz-zatietan adierazitako erakundeei dagokienez –testu hori azaroaren 11ko 1/1997 Legegintza Dekretu bidez onartu zen–, lege honetan ekonomia eta kontabilitatea kontrolatzeko jasotako araubidea aplikatuko zaie, eta horretarako, erakunde horiek Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio instituzionalaren barruan dauden zuzenbide pribatuko erakunde publikoekin berdinduko dira, betiere, ordea, beren izaera juridikoak dakartzan berezitasunak aintzakotzat hartuta".

5. – Aldatu egingo dira xedapen gehigarri bakarraren izenburua eta edukia. Aurrerantzean testu hau jarriko da aurrekoaren ordez:

   "BIGARREN XEDAPEN GEHIGARRIA

   Lan Harremanen Kontseilua, Kooperatiben Goren Kontseilua, Ekonomia eta Gizarte Kontseilua eta Datuak Babesteko Euskal Bulegoa kontabilitate publikoaren egiteko araubidearen mendean egongo dira, Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrari eta bere organismo autonomoei dagokienez lege honen 6.2 artikuluan jasotako modu berean".

6. – Hirugarren xedapen gehigarri berria erantsiko da, era honetara idatzita:

   "HIRUGARREN XEDAPEN GEHIGARRIA

   Zuzenbide pribatuko erakunde publikoek bai eta sozietate publikoek, Gobernu Kontseiluak hala egitea erabakitzen duen kasuetan, Ikuskaritza eta Kontrol Batzordea eratu beharko dute. Batzorde horretan administrazio-kontseiluak izendatutako kontseilari ez-exekutiboak izango dira gehien, eta, era berean, Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio publikoko organoaren barruan barne-ekonomia eta kontabilitatea kontrolatzeko eginkizuna esleituta duen organoaren ordezkari bat ere egongo da gutxienez".

Aldatu eta erantsi egingo dira Euskadiko Ogasun Nagusiaren Antolarauei buruzko Legearen testu bategineko ondorengo manuak –testu hori azaroaren 11ko 1/1997 Legegintza Dekretu bidez onartu zen–:

1. – Aldatu egingo da legearen 7. artikuluko 3. paragrafoaren b) idatz-zatia. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

   "b) Zuzenbide pribatuko erakunde publikoak".

2. – Aldatu egingo da legearen 7. artikuluko 4. paragrafoa. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

   "4.– Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoan, 2. eta 3. paragrafoetan adierazitako erakundeak daude, eta ondorengo hauek ere bai:

   1. Sozietate publikoak.

   2. Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoko fundazioak.

   3. Berezko nortasun juridikoa duten partzuergoak, hain zuzen ere Herri Administrazioen Araubide Juridikoaren eta Administrazio Prozedura Erkidearen azaroaren 26ko 30/1992 Legearen 6. artikuluko 5. paragrafoan, eta Toki Araubidearen Oinarriak Arautzen dituen apirilaren 2ko 7/1985 Legearen 87. artikuluan adierazitakoak, baldin eta, partzuergoen egintzak zuzenean zein zeharka Euskal Autonomia Erkidegoko organo baten erabakitzeko ahalmenari lotuta daudela, Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoan txertatutako erakunde batek edo batzuek, gehiengo izanik, dirua, ondasunak edo industria eman badiete partzuergo horiei, edo, eratzeko unean, partzuergoa gehiengoz finantzatzeko konpromisoa hartu badute.

      Erakunde horietako bakoitzak berezko nortasun juridikoa izango du, gainerako erakundeek dutenaz bestelakoa".

3. – Aldatu egiten da 19. artikulua, eta honela idatzita geratuko da:

   "19. artikulua.– Kontzeptua.

   Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoa osatzen duten erakundeek, zuzenbide publikoaren nahiz pribatuaren arabera dihardutela, merkataritza-sozietate baten kapitalean gehiengoz parte hartzen badute, orduan, sozietate publikoak izango dira. Partaidetza hori gehiengoa den ala ez erabakitzerakoan, aipatutako erakunde guztien partaidetzak hartuko dira".

4. – Kapitulu berria erantsiko zaio III. tituluari, izenburu eta eduki honekin:

   "V. KAPITULUA

   EUSKAL AUTONOMIA ERKIDEGOKO SEKTORE PUBLIKOKO FUNDAZIOAK

23. bis artikulua.– Kontzeptua.

    Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoko fundazio izango dira beren patronatuko kide gehienak sektore publiko horretako erakundeek izendatuak dituztenak eta, horrez gainera, honako ezaugarrietako bat daukatenak:

    1. Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazio orokorrak edo Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoko gainerako erakundeek, zuzenean nahiz zeharka, gehiengoz egin duten ekarpen bati esker eratuta badaude.

    2. Beren fundazio-ondarea, ehuneko berrogeita hamarretik gorako portzentaje batean, aurreko idatz-zatian adierazitako erakundeek emandako edo utzitako ondasunez edo eskubidez eratuta badago modu iraunkorrean.

       23. ter artikulua.– Fundazioak sortu, aldatu eta azkentzea.

           Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoko fundazioak eratu, estatutuak aldatu, bat egin edo azkentzeko, eta Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoko fundazio izate hori eskuratzea edo galtzea dakarten egintzak edo negozioak burutu ahal izateko, Gobernu Kontseiluak horretarako baimena eman beharko du kasuan kasuko erabakia hartu baino lehen, betiere justizia-arloan eskumena duen sailak eta ondare-arloan eskumena duen sailak aurretiaz txosten bana eginda.

       23. quater artikulua.– Erregulazioa.

           Euskadiko Ogasun Nagusiari dagozkion gaietan, fundazio hauek gai horietan berariaz aplikatzekoak zaizkien xedapenak izango dituzte jarraibide, eta xedapen horiekin kontraesanean ez dagoen guztian, berriz, zuzenbide pribatua. Bestalde, aplikatzekoa izango da fundazioei buruzko legeria, eta fundazioak Euskal Autonomia Erkidegoko Fundazioen Babesletzaren menpe egongo dira".

       5. – Aldatu egingo da legearen 28. artikuluko f) idatz-zatia. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

          "Atxikita dituzten erakundeen aurrekontu-aurreproiektuak aurretiaz onartzea, erakunde horiek Euskadiko Autonomia Erkidegoko sektore publikokoak baldin badira".

       6. – Aldatuko egingo dira legearen 29. artikuluko 2. paragrafoa eta artikuluaren izenburua. Aurrerantzean honela egongo dira idatzita:

          "29.artikulua.– Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoa osatzen duten erakunde instituzionalen eta bestelako erakunde batzuen dituzten eskumenak.

       2. – Zuzenbide pribatuko erakundeek eta lege honen 7.4 artikuluko a), b) eta c) idatz-zatietan adierazitako erakundeek beren aurrekontuen aurreproiektua prestatzeko eskumena izango dute, baita, Euskadiko Ogasun Nagusiari dagokionez, antolamendu juridikoak ematen dizkien gainerako eskumen guztiak ere".

       7. – Aldatu egingo da legearen 48. artikuluko 5. paragrafoa. Aurrerantzean honela egongo da idatzita:

          "Euskal Autonomia Erkidegoaren Aurrekontu Orokorren bitartez finantzatutako erakundeek, beren izaera edo forma juridikoa edozein dela ere, titulu honetan jasotako publizitate-, lehia) eta objektibotasun-printzipioetara egokituko dute beren diru-laguntza jarduna.

          Zehazki, zuzenbide pribatuko erakunde publikoek eta lege honen 7.4 artikuluko a), b) eta c) idatz-zatietan adierazitako erakundeek, beren izaera juridikoarekin bateragarria den heinean, 49. artikuluko 3, 10, 11 eta 12. paragrafoetan, 50. artikuluko 1, 2 eta 3. paragrafoetan, 51. artikuluko 1. paragrafoan, eta 53. artikuluko 1 eta 2. paragrafoetan xedatutakoa aplikatu beharko dute. Oinarri arautzaileak eta diru-laguntzak estatutu sozialen edo erakundea sortzeko arauaren arabera eskudunak diren organoek onetsiko dituzte, eta oinarri horien zabalkundea Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkariaren bidez egitea bermatuko da".

Aldatu egingo dira Euskal Autonomia Erkidegoko Finantzen azaroaren 8ko 8/1996 Legearen honako xedapen hauek:

1. – Aldatu egingo da 10. artikuluaren izenburua eta testua, eta honela idatzita geldituko da:

   "10. artikulua.– Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoa osatzen duten erakundeen finantziazioa.

1. – Gobernu Kontseiluak Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoa osatzen duten erakundeei urtebetera arteko kredituak eta aurrerakinak ematea onartu ahal izango du, diru-zaintzaren arloan eskumena duen sailak proposatuta.

2. – Erregelamenduz ezarriko dira kreditu eta aurrerakin horiek emateko prozedura eta baldintza orokorrak, eta diru-zaintzaren arloan eskumena duen sailaren ardura izango da kasuan kasuko baldintza bereziak erabakitzea eta kreditu eta aurrerakinak formalizatzea".

2. – Aldatu egingo da 21. artikuluaren izenburua eta testua, eta honela idatzita geldituko da:

   "21. artikulua.– Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoa osatzen duten erakundeen aldeko transferentziak eta diru-laguntzak.

   Autonomia Erkidegoko Administrazioaren aurrekontuetan administrazio horren sektore publikoko erakundeen alde agertzen diren zuzkidurak honela emango dira:

   Gastu arruntetarako aurreikusitakoak, hain zuzen, aldez aurretik zehaztutako aldietarako eta aldi horiei eta zuzkidura osoari proportzionalki dagozkien zenbatekoz emango dira, erregelamenduz ezarritakoaren arabera, momentu horretara arte onartutako aurrekontu-aldaketak barne.

   Kapital-eragiketetarako aurreikusitakoak, ordea, kasuan kasuko erakundean mota horretako ordainketei aurre egin beharra sortzen denean emango dira, erregelamenduak eskatzen dituen baldintzak bete ondoren".

3. – Aldatu egingo da II. tituluko II. kapitulua. Honela idatzita geldituko da:

   "II. KAPITULUA

   EUSKAL AUTONOMIA ERKIDEGOKO SEKTORE PUBLIKOKO GAINERAKO ERAKUNDEEN ZORPETZEA

1. – Zuzenbide pribatuko erakunde publikoek eta sozietate publikoek zorpetze-eragiketak egin ahal izateko, zorpetzearen ezaugarriak, epea eta formalizazio-sistema edozein direlarik, ezinbestekoa da eragiketa horiek dagozkien aurrekontuetan edo indarreko legediaren arabera onartutako aldaketetan jasota egotea.

2. – Eragiketa horiek, betiere, erakundeak ekitaldian ordaindu beharreko kapital-aurrekontuko eragiketei aurre egiteko dituen finantza-beharretara mugatuko dira. Nolanahi ere, eragiketok ezin izango dira hitzartu harik eta erakundeak kapital-transferentziak jaso eta aurreikusitako kapital-handitzeak burutu arte.

3. – Artikulu honetan aipatutako zorpetze-eragiketa guztiek, formalizatu baino lehen, zorpetze-arloan eskumena duen sailaren baimena beharko.

4. – Aurreko ekitaldian irekitako eta guztiz erabili gabeko kreditu-lerroek ere zorpetze-arloan eskumena duen sailaren baimena beharko dute, eta aurreikusita zituzten eragiketak finantzatzeko bakarrik erabili ahal izango dira.

5. – Euskal Autonomia Erkidegoko sektore publikoko fundazio eta partzuergoek zorpetze-eragiketak egin ahal izango dituzte ekitaldian ordaindu beharreko gastuei aurre egiteko finantza-beharrizanak estaltzeko. Horretarako, aplikagarri izango da aurreko 2. paragrafoko bigarren tartekian eta 3. eta 4. paragrafoetan xedatutakoa".

4. – Aldatu egingo da III. tituluko II. kapitulua. Honela idatzita geldituko da:

   "II. KAPITULUA

   EUSKAL AUTONOMIA ERKIDEGOKO SEKTORE PUBLIKOKO GAINERAKO ERAKUNDEEK BERMEAK EMATEA

Autonomia Erkidegoko Administrazio instituzionala osatzen duten zuzenbide pribatuko erakunde publikoek, sozietate publikoek eta partzuergo eta fundazioek bermeak emateko, beharrezkoa izango da arlo horretan eskumena duen sailak aldez aurretik baimena ematea".

1. – Gobernu Kontseiluak lege hau garatzeko eta aplikatzeko beharrezkoak diren arau guztiak eman ahal izango ditu.

2. – Ondare-gaietan eskumena duen sailburuak beharrezkoak diren prozedurak eta sistemak ezarri eta arautzeko ahalmena izango du, bitarteko elektroniko, informatiko eta telematikoak aplikatu ahal izateko ondarearen kudeaketan eta Euskadiko ondarea zaintzeko eta babesteko eginkizunean.

   Beraz, Legegintzako Dekretu honi men egiteko eta eginarazteko agintzen diet, norbanako zein agintari direla, Euskadiko herritar guztiei.

   Vitoria-Gasteiz, 2007ko abenduaren 27a.

   Lehendakaria,